İzleyiciler

10 Aralık 2010 Cuma

küloduma sıkıştırdığım paracıklar

Tam kaç yaşında olduğumu hatırlamasam da en fazla ilkokul 1 ya da 2. sınıfa gidiyorumdur. Bayram harçlıklarını toplamıştım, yüklü bir miktardı. Paralar evin bir köşesinde duruyordu. Genelde tutumlu bir çocuk olan ben, onlarla kıyafet veya odama eşyalar aldırırdım. Annemde zaten saçma şeylere harcamadığımı bildiği için parama çok karışmazdı. Küçüktüm müçüktüm ama cin gibi bir çocuktum.

Mahalledeki çocuklarla oynarken, aklıma nereden geldiyse o paraları bakkalda orada burada yemek geldi. Çocukları örgütledim siz beni apartmanın kapısında bekleyin dedim. Eve çıkıp zile basıp, evde olan ablama kapıyı açtırdım usulca odama girdim, bayram harçlıklarımın birazını küloduma sıkıştırdım ve evden çıktım. Aşağıdaki bütün arkadaşlarımı da alıp bakkala gittim, bildiğiniz mahalle bakkalı önünde de dondurma dolabı. Herkese dondurma ısmarladım sanırım pandaydı :) Bir tane alıyoruz bitiyor, hemen dönüp eve çıkıyorum tekrar başka bir bahane ile eve girip paraları küloduma doldurup geri çıkıyordum. Dondurmadan sonra çikolatalar cipsler dolup taştı elimizde fakat biz hala doymadan ısrarla yiyorduk. Pembe yuvarlak yamuk bir plastik top bile almıştık.

Akşama doğru annem iş çıkışında bakkala, ekmek almak için uğradığında bakkal aynen şöyle demiş:
-maşallah sizin kız bugün bütün mahalleyi doyurdu.
Ulan adi herif parasıyla değil mi? Neden anneme söylüyorsun?!!

Annem beni mahalleden alıp eve çıkardı, nerede Lazanya bayram harçlıkların dedi. O an dünya başıma çıkıp göbek attı resmen, bütün yükü bendeydi. Az kalan parayı gösterdim. Ablamla ikisi örgüt olup bana çok kızdılar. Sonra ablam geldi ve eşyalarını topla Lazanya seni çocuklar yurduna yolluyoruz artık orada kalacaksın dedi. İzlediğim bütün türk filmlerindeki çocuklar gözümün önünden geçmişti. Ben ne yapacaktım şimdi? Minik yatağımın üstüne katlanmış eşyalarımı koymaya başladım, en sevdiğim kıyafetleri seçmeye çalışıyordum. Kokoş olduğumdan, ne bir pantolon vardı ne de eşofman. Hep mini etekler, elbiseler, küçücük ceketler ve renk renk muz çoraplar... Sonra yanıma alabileceğim oyuncağa karar vermek zorunda hissettim kendimi. Nedense bir tane seçecektim, kaloriferin üstünde duran mavi saçlı lahana bebeğim ve çarşının içinde deterjan satan amcanın verdiği yumuşacık Yumoş'umdan birini alacaktım. Hangisini seçtim hatırlamıyorum fakat, onlarla tek tek konuşmuştum. Beni sevmiyorlar, beni yolluyorlar. Artık sizi göremeyeceğim, bana kırılmayın fakat sizi çok seviyorum, birinizi seçeceğim bana küsmeyin, beni çok özleyin...

Nasıl oldu bilmiyorum ama affettiler beni, özür dilettirdiler. Sevmemeleri gibi bir durum söz konusu değildi halbuki. Sadece biraz ağır bir ceza olmuştu benim için. Şu yaşımda bile o anı anlatırken hala gözlerim dolar. Ablamın değilde, annemin sevgisinden çok çok emin bir halde büyüdüm ben. Babam ise işine geldiği zaman severdi...

12 yorum:

  1. o paraları kilodundan nasıl çıkarıyodun onu merak ettim :) bakkal şaşkınlığını gizleyememiş olucakki yaşadığı şoku annenle paylaşmış :)çocuk aklı işte :) bonkör bir çocukmuşsun ben tam tersi çok cimriydim paralarımı biriktirir kimseye söylemezdim yerini ezelden beri kitap okumayı çok sevdiğimden her okuduğumun kitabın arasına bir para koyardım sonra hepsini sıkıştığım anlarda harcardım taki annem kitaplığımı keşfedene kadar şimdi ise aynı şeyi daha güvenli bir ortamda yapıyorum bankada :) hala paramı gerekmediği müddetçe harcamam :)

    YanıtlaSil
  2. ahaha insanın kendi parasını çalması çok acı :D

    şimdi ne güzel hayat. işte çocukluğun verdiği yükler... :p

    YanıtlaSil
  3. GErçekten lazanya o paraları külodundan nasıl çıkartıyordun, haylaz çocuk seniiii :))

    YanıtlaSil
  4. apartmanda çıkartıyordum yahu :D tişörtümü yukarı çekip çok kolay oluyordu :)) sonu kötü ama işte o kadar üzüntü :D

    YanıtlaSil
  5. A-aaa! Yazık ayol, ne acımasızca kandırmış ablan senii!! Kıyamam bebeyim, gel sarılayım sanaa! Ay vall çok acıdım o çocuk haline, sarılasım geldi.. :(

    YanıtlaSil
  6. ah benim bonkor lazanyam yaaa, mahallenin çocukları bayram etmiş sayende :))

    YanıtlaSil
  7. hah ha! senin kuku kumbara olmuş :)

    YanıtlaSil
  8. walla TB haklı.. sen hep böle bonkör, paylasmayı seven biriymişin dmeekki.. borcluya bıle borc verdiğine göre.. :)

    YanıtlaSil
  9. Annemin memeleri senin kuku,paraların ahlakını da bozmuş,hala aynı adreslerde harcanıyorlar :)

    YanıtlaSil
  10. babanem de sutyenine koyardi eheueuehu

    YanıtlaSil
  11. paraların birkaç yılda bir,yenilira yok dahayenilira gibi değiştirilip durması ne kötü.
    bizim lazanya hanım'ın paracıklarıyla tanışma olasılığımız, avucumuza bir bozukluk alıp düş kurmamız imkansızlaşıyor.
    kahrolsun kötü para politası!

    YanıtlaSil
  12. o değilde ben küçükken bi kere paramı çorabımın içine sakladım annemde çorapları yıkamış gitti güzel paracıklarım ...

    YanıtlaSil