Bir sene kadar vakit alması koymuyor ama ruhen götürdüklerinin hiçbir şekilde bedeli ödenemez bence...
Eski sevgilime verdiğim şansları, bakkalın çırağına verseydim 5M Migros açardık.
Adamın asla ve asla düzelmeyeceğine adım gibi emin olmam aralıklarla ayrılıklarla 1,5 - 2 seneyi buldu. Aklımda soru kalmaması da her şeye değer.
Bir daha dönerse, eskiden ölüp bayıldığım fakat artık düzen tutmayan karaktere sahip olduğunu anladığım o adama, kapı duvar.
Ayrılık ihtimali evlenmelerde bile çokça yaşanıyorken, ilişkisi sırasında olmaması mümkün mü? Tabi ki değil. İşte bu nedenle, ilişkisi sırasında *sıfır hata* benim kuralımdır. Pişmanlık yaşamak hiç bana göre değil.
“Elinden geliyorsa kimseyi üzme. Bırak, onlar seni üzsün...
Çünkü acının sonu vardır, ama pişmanlık hep kalır."
Çünkü acının sonu vardır, ama pişmanlık hep kalır."
Cok dogru tespit! Pisman olacagima aci cekmeyi goze alirim.
YanıtlaSilZaten hep aklımızda soru işareti kalmasın diye çekmiyor muyuz o acıları?
YanıtlaSilKeşke dememek için hepsi.
Merhaba,
YanıtlaSilBlogunuzu çok begendim ve sizi takibe aldım :)
Bende bloguma beklerim.
Sevgiler,
http://hayatimakyajla.blogspot.com.tr/
aferin kız
YanıtlaSil(: Çok samimi bir yazıymış bu be. Ama karşındakinin vicdanı olmalı değil mi? Bir çoğunun yokta ...
YanıtlaSil