Pucca ve Lazanya

İlk blogu açtığımda, Pucca özentisi dediler. Halbuki yaşadıklarımızın benzer pek bir yanı yok, erkekler tarafından üzülmekten başka... Hanginiz, hangi kız üzülmedi ki zaten? Ailelerimiz benziyor diyeceğim o da yok, işlerimiz aynı diyeceğim hayır ona da hayır. Ben ondan kiloluyum, o benim kadar rejimdi doktordu uğraşmadı. Eee neyimiz benziyor o zaman?

Şimdi bu yazıyı neden yazıyorum bunu da açıklayayım, bana gıcık olanlar sanki beni bununla yaralayacaklarmış gibi düşünüp pucca özentisi heheh puccayı taklit ediyor falan dediler. Ben buna kızdım mı? Hayır. Aksine mutlu oldum. İlk blogger kızlarına isyankar yazımı yazdığımda, kimseye cevap vermediği kimseye yorum yazmadığı halde benim o yazımı bulup yorum bırakmıştı. Çok sevinmiştim. Çünkü o benim bildiğim kadarıyla, yazısını yazar, yorumları kabul eder ve twitterda yazar çıkardı. Kimseye yorumunu yada bir cevabını görmemiştim. Üstelik o zaman 50-60 izleyicim ya vardı ya yoktu. Beni nereden bulmuştu ve yorumu ile nasıl destek olmuştu ki... Mutlu olmuştum.

Formspringte sorular geliyordu, pucca'nın kardeşi sen misin diye, kuzeni misin diye sordularda sordular. Kime istediği cevabı vermesem, facebookunda blogunda twitterında beni kötüledi. Ben bu kişileri Allah'a inançsız kişiler olarak değerlendiriyorum çünkü bu yapılan günahtır. Ben burada kimin ismini vererek sövdüm saydım, yazılarını beğenmediğim kimi takip ettim? Zorla değil elbet. Sövdüklerimde hayatımda tanıdığım, bile bile kazık yediğim, canımı yakan insanlardı. Ki onların bile adını yazmadım, incitmedim.

Geçtiğimiz aylarda çok yakın bir arkadaşımla küsmüştüm ve bana formspringte hakaret içerikli bir yazı yollamıştı. Anonim olarak yollamıştı fakat ben ona dava açtım. Beni yeniden böyle şeylere zorlamayın. Sanaldı reeldi farketmez, isim vere vere insanları deşifre etmek onlara hakaret etmek cidden hoş değildir. Herhangi bir blogger hakkında ağzımdan tek kötü laf duyamazsınız, sevmediğimi okumam ben çünkü. Ben burada ders verici yazılar yazmıyorum, bire bir günlük tutuyorum. İsteyen okur, istemeyen okumaz. Küçükkende de renk renk defterlerim vardı günlük yazdığım, sayfalarına gözyaşımı akıtıp sonra kalemle onu çerçeve içine alıp ok çıkarıp, "bu da benim gözyaşım" yazdığım ....

*herkes vicdanı ile baş başa kalsın*

Yanımda bunca zaman bana destek veren herkese çok teşekkür ediyorum ve Pucca'yı çok seviyorum. İnanıyorum ki o da beni seviyor. Kitabının 1. baskısında, benim adıma ve yorumuma yer vermişti. Çok mutlu etmişti beni. İnşallah 2011 hepimize şans getirir. Evli mutlu çocuklu kalp kalp kalp.

http://lazanyaaa.blogspot.com/2010/06/pucca.html kitaptan görüntüler ve pucca yazım

http://twitter.com/lazanyam

http://www.formspring.me/lazanya