İzleyiciler

5 Kasım 2012 Pazartesi

Sevgili Psikiyatrim

Aylar sonra seni yeniden ziyaret edebildim. Onca zaman neden gelemediğimi de söyleyeyim, param yoktu. İşsizdim. Bunalımdaydım sana çok ihtiyacım vardı ama her şey para ile... Kahretsin!

İşim var, maaşım var. Ama psikolojimden mi artık neyimden, o kadar uzun süre işsiz kalmışım ki şuan bile işsiz kalırsam korkusu yaşıyorum. Allah düşmanıma yaşatmasın.

Seni çok özledim psikiyatrim, seninle tanıştığım gün nasılda ağlamıştım o bomboş masanın önünde hatırlıyor musun? Sonra bana bakan şaşkın gözlerini görünce gülmeye başlamıştım. Ve masanın üzerinde duran peçetelere kimlerin ihtiyacı olduğunu çok iyi anlamıştım. Sana anlattığım şeyleri anladığına o kadar eminim ki, o parayı verip huzur buluyorum hep :)

Verdiğin antidepresan işe yarıyor sanki psikiyatrim. Son 3 gündür öyle bir şeye üzüldüğümü hatırlamıyorum. Yada etrafımdakilerin bir şeylerine takmadım. Beni üzecek bir şey olacaksa bile, bunun aşamalarını anlamayacağım sanırım. Hemen olacak! Oldu bitti, geçti diyeceğim.

Bu ilaç sayesinde, kadersiz ve şanssız olduğumu düşünmekten vazgeçecekmişim gibi geliyor. Umarım öyle olur. Kim ölümüne mutlu ki? Kim her şeye sahip ki? Her şeye sahip olan, yakınında olan birinin elindekileri - hayatındakileri istiyordur... (ayy inşallah hep böyle düşünmeye devam ederim)

Son 5-6 ay içinde hayatımdan 2 eski arkadaşımı çıkardım. Bunu da sana anlattım ya sevgili psikiyatrim, çok iyi geldin bana. Keşke hep param olsa da, her hafta her ay düzenli gelsem sana. En derinlere, babamın bende açtığı yaralara, onun yüzünden ilişkilerimi nasıl boktan yaşadığıma kadar insek, millete kızıp kızıp yemek yemem hakkında saatlerce konuşsak.

Sevgili Psikiyatrim, dediğin kitabını bugün ya da yarın alacağım.
Para ile gelsem de sana, beni hiç bırakma olur mu?


13 yorum:

  1. gerçek yaşantından bir kesit mi yoksa bu tür yaşayan insanlara bir eleştiri niteliğinde yazılmış bir yazı mı inan bunun ayrımını yapamadım.. :) herkes kendinin doktorudur bakışına sahip biriyim ben.. Evet bazen insanlar anlatmak, konuşmak isteğinde olur bir şeyleri ama fazlasının hastalık hastası olmaktan farkı yok diye düşünüyorum..
    Merak ediyorum mesela tanımadığınız bir psikiyatrist e gittiniz odada birini gördünüz oturup konuşmaya başladınız rahatladınız..! bittiğinde "Ben psikiyatrist değilim" derse o an ne yapacağınızı.. ? Dalga geçmiyorum eğer öyle algılanıyorsam ama bunu gerçekten merak ediyorum çünkü tüm bunların insanın kendi psikolojisini etkilemesinden kaynaklandığını düşünüyorum..
    uzatmak istemiyorum ama kendi hayatımdan da bir örnek vermek istiyorum.. bence sevgilisinden ayrılışını stres durumuna getiren bir arkadaşımın günlerce mide bulantısı çektiğini söylemesi ve çok sağlam bir bulantı ilacı diye verdiğim sıradan bir ağrı kesici ile mide bulantısının geçmesinden hiç bir farkı yok bu durumunda..
    psikolojinize sahip çıkın..
    Sevgiler.. :)

    YanıtlaSil
  2. kimleri, neleri özledim, bir bilsen. psikoloğum bunlardan yalnızca biri. kavuşmuşsun ya, ne güzel. keşke gönlünce gidebilse insan. olmuyor öyle de işte

    YanıtlaSil
  3. Aslında seni bedava dinleyecek bir psikiyatrin varsa o da bu blog ve bizleriz. Benim ilk sevgilim psikiyatr oldu ben ne edeyim?

    O yüzden bizi kullan lazanya. Ben kullanılmaya alışığım. Anlat istediğin kadar. Biz dinleriz.

    YanıtlaSil
  4. İlaçlarla rahatlamak kendini kandırmaktan başka bir şey değil lazanya. Beyin kimyan değişiyor, uyuşturucudan farkı yok.

    YanıtlaSil
  5. Biz dinleriz sen anlat. Ama yine de para kazanıp git sen psikoloğuna, çok özlemişsin zaten. Ona anlatmak çok farklı.

    YanıtlaSil
  6. Sigara ve alkol ücünüze de bayildim,ben de beklerim efendim
    belki bizimde bir psikiyatr tarafimiz vardir haaaa

    YanıtlaSil
  7. Lazanya,bedava yapardık dinleme işini consulting psyco olabilirdim hatta çözülmemiş gizemleri bile aydınlatırdık..:))

    YanıtlaSil
  8. hangi kitapmış o merak ettim doğrusu :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ıskalanan gençlik

      Sil
    2. teşekkür ederim :)

      Sil
    3. rica ederim. bu arada, ay geçti ama kitabı açmadım!

      Sil
    4. bu ara kişisel gelişim kitaplarına merak sardım. biriktiyorum, bi ara başlamayı düşünüyorum.

      Sil