Odamda bir şey eksik. Ama ne?

Arkadaşlarıma gidiyorum, çoğu odalarında vakit geçiriyorlar. Kitap okuyor, yataklarına uzanıp ellerinde telefonla bir şeyler yapıyorlar. Kucaklarına laptoplarını alıp yazı yazıyor ya da sohbet ediyorlar. Kimisi ders çalışıyor. Odalarında duruyorlar işte!

Çoğumuzun odasında koltuk, kanepe koyacak yeri yok. Yatak, dolap, makyaj masası gibi belli başlı eşyalar için yer var. Koltuğu olan, hadi diyelim rahat diye orada duruyor. Fakat yatak üzerinde huzurlu olup, vakit geçirenler için ne diyeceksiniz?

Ben ne yaparsam yapayım, odamda çok duramıyorum. Orta büyüklükte bir odam var. Bu evi ilk aldığımızda gittim istediğim gibi dolap çizip yaptırdım. İçi çok kullanışlı. T-shirtleri, hırkaları, gecelikleri katladığım büyüklükte bölmeler yaptırdım içlerine. Çekmecelerin yerini kendim belirledim. Asılacak olanlar için demirin uzunluğuna karar verdim. Ve yerden tavana, iki sürgülü kapağı boydan boya ayna olan şampanya rengi dolabımın siparişini verdim. Dolapları yapan abi, hem kapaklı hemde çekmeceli bir makyaj masası hazırlayıp hediye etti bana. Aynı renk ve aynı malzemeden, kocaman aynalı :) Dünyalar benim oldu. Bir de bazalı, aynı renkten başlıklı yeni bir yatak aldık. Tek kişilik...

*Tek kişilik olduğunu belirttim evet. Çünkü, çift kişilik bir yatağa her akşam tek başına girmek bence işkencedir. Ne öyle eşini kaybetmişler gibi :( Ya da ömür boyu tek yatacakmış gibi. Hep çorap giymek zorunda kalacakmış gibi...*

Odam artık hazır sayılırdı. Koçtaştan pembe jaluziler aldım. Duvar kağıdı aldım. Krem, pembe, açık mor vardı içinde. İki duvar boyuna çizgili. -uzun ferah gösterirmiş odayı.. Diğer iki duvar ise yine aynı tonlarda fakat klasik desenli. -onun bi özelliği yok. Çizgili olan duvarı ben kendim kapladım :) Bir gün arkadaşımın cafesine ustalar gelmişti ve duvar kağıdı kaplıyorlardı. İzledim dikkatle. O yapıştırıcı sıvı nasıl hazırlanıyormuş, öğrendim. İçinde hava kabarcığı olmasın diye, neler yapacağımı da çözdüm. Artık hazırdım. Güzel oldu, başardım fakat zordu. Diğer iki büyük duvarda hala boyalı. Üşendim. Başladığım işi bitiremedim.Yine de uyumlu duruyor göze batan bir şey yok. - http://instagr.am/p/K_AcE/ bakın burada da daha önce çektiğim bir fotoğraf var. - Bu aralar yine tamamlamaya niyetliyim ama du bakalım.

İki gün önceydi sanırım, makyaj masamın çekmecelerini çıkarttım salona. Ama bak yine salona! Odamda duramadım yine. Neyse ki, temizleme işlemini yarıda bırakmadım. Ayırdım tek tek, temizledim azıcık malzemelerimi. Çer çöp ne varsa attım, attıkça rahatladım sanki bütün hüzünlerimi boşalttım çöp kovasına. Tam odam hazır derken, ablamdan kalan ve odamın tek uyumsuz parçası olan çalışma masası takıldı gözüme. Artık okul bitti tabi. Aöf içinse, salona ya da yatağıma taşınabilirdim. Sürükleye sürükleye balkona koydum masayı. Odamı sildim. Makyaj masasını kaydırdım. İki kişilik pufidik koltuk koyacak kadar yer açıldı.

Ne dersiniz, koltuk alırsam odamda durabilir miyim?